پوشش مردم لر بختیاری، نه تنها در استان چهارمحال و بختیاری، بلکه در چهار استان مجاور نیز وجود دارد. اعضای این قوم به چهارلنگ و هفت لنگ تقسیم می‌شوند و لباس آن ها در هرفصل کمی تغییر مى‌کند. این منطقه از جمله جاهایى است که مردم همچنان به پوشش سنتى خود ادامه مى‌دهند. مردان این منطقه از یک پوشاك به نام “چوقا” استفاده مى‌کنند که از پشم بز ساخته مى‌شود و در فصل زمستان بدن را گرم نگه مى‌دارد و در تابستان از حرارت زیاد محافظت مى‌کند. نقوش ستونى به رنگ سیاه این چوقا را از بقیه اقوام متمایز مى‌کند و از طرح‌هاى ستونى هخامنشى الهام گرفته شده است.

مردان از یک کلاه نمدى به نام “خسروى” استفاده مى کنند که به رنگ‌هاى مشکى، قهوه‌اى روشن و تیره، و سفید تولید مى‌شود. شلوار آن‌ها به نام “شولار دبیت” با رنگ مشکى، گشاد و پایین تن است. ایشان از گیوه به عنوان پاپوش استفاده مى‌کنند به تن مى‌کنند که دو چاك در طرفین دارد.
جوه زنان این منطقه یک پیراهن به نام “جومه” یا زیر این پیراهن که تا کمر مى‌رسد، دامنى پرچین به نام “شولارقرى” را پوشیده و از پارچه با متراژ بالا به دوخته مى‌شود. روى جومه، جلیقۀ مخملى را به تن مى‌کنند. شلوار زنان بختیارى معمولى است. براى پوشش سر از روسرى حریر به نام “مینا” استفاده مى‌کنند و “لچک” نیز یک کلاه است که زیر روسرى قرار مى‌گیرد. این روسرى با انواع تزئینات از جمله سکه، سنگ، مروارید، سنگ، و پولک زیبا مى‌شود. پاى پوش زنان نیز از گیوه ساخته شده است.